1. Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου

Η χρήση των αρχαίων πηγων στη νεώτερη Δυτικη Ιστοριογραφία. – Μια χαρισματικη πέννα παραποιει την Ιστορία.
Η μινιμαλιστικη οπτικη στα μεταπολεμικα χρόνια: απο τις ιδεαλιστικές κατασκευές του Droysen και του Tarn, στην εσκεμμένη αποδόμηση της αξίας του προσώπου και των επιτευγμάτων (Badian, Bosworth κ.α.) – Λήψη του ζητουμένου δια της μεροληπτικης χρήσης των πηγων. – Ο Κλείταρχος: βασικη πηγη της ψευδολογίας. Που ανάγεται Η ευρύτατη απήχησή του σέ κοινο και συγγραφεις, των μεταλεξανδρινων χρόνων. – Η χρονολόγησή του: ενα πηγάδι δίχως πάτο! – Η αξιοπιστία του: ενδεικτικές περιπτώσεις της ίδρυσης της αλεξάνδρειας, της πυρπόλησης της Περσέπολης και της συνάντησης μέ τις αμαζόνες.

2. Τετάρτη 2 Μαρτίου

Τά «ντοκουμέντα» της αρχαιότητας.
Βασίλειοι εφημερίδες: Γνήσιες ή πλαστές – και ποιά τυχον τα κίνητρα;
Βηματιστές: οι αυθεντικοι και οι μεταγενέστεροι εθνογράφοι-παραδοξολόγοι.
επιστολές: Καλλισθένης επιστολαγράφος. Κριτήρια γνησιότητας κι ο σχηματισμος ενος μυθιστορικου corpus επιστολών.
Υπομνήματα: Το πρόβλημα τών Υποθηκών και τών ανεκτέλεστων σχεδίων του νεκρου.

3. Τετάρτη 9 Μαρτίου

Πτολεμαίος και Αριστόβουλος – οι αδιάφθοροι.
Πτολεμαίος: η χαμένη ελπίδα. – Πιθανοι λόγοι της περιωρισμένης απήχησης του έργου του. Ο κοντινώτερος στον αλέξανδρο και ειδήμων περι τα στρατηγικα δίνει μόνο την επίσημη αποψη. – Ο αφελέστερος αριστόβουλος: ευρύτατος ερανισμός του απο τούς μεταγενέστερους επιστημολόγους. η καταδίκη του απο τή «Γερμανικη Σχολή» (Schwartz, Jacoby). Τελικη στάθμιση του αρριανου.

4. Τετάρτη 16 Μαρτίου

Νέαρχος – Κρητες αει ψευσται;
Πραγματικος πορτολάνος ή αναμνήσεις ενος ναυάρχου μέ αέρα εξωτισμου; – Τα αφηγηματικα μέρη: σπάνια λογοτεχνικα δείγματα. – Ομηρικα και ηροδότεια δάνεια αποκαλύπτουν το λόγιο χαρακτηρα του κειμένου; – Το πιστότερο πορτραιτο του βασιλιά; – η πρώτιστη αξία του έργου ως γεωγραφικης κοινωνικο-πολιτιστικης μαρτυρίας. η «λίθινη εποχή» στα μάτια τών αρχαίων.

5. Τετάρτη 23 Μαρτίου

Ονησίκριτος: «τών παραδόξων αρχικυβερνήτης».
Φιλοσοφικη ουτοπία ή «Μυθιστόρημα μαθητείας»; (αποκωδικοποίηση του παραδιδόμενου τίτλου.) Κυνικος Ο συγγραφέας, μέ φιλο-αλεξανδρικα αισθήματα! – απο το δικό του διάλογο μέ τούς ινδούς σοφούς απέρρευσαν όλοι οι μεταγενέστεροι Διάλογοι αλεξάνδρου-Γυμνοσοφιστών. (Πάπυρος μέ γυμνοσοφιστικα του 2ου αι. μ.Χ.) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: η στάση τών φιλοσόφων: το μένος τών Περιπατητικών κατα του αλεξάνδρου (αιτίες και συνέπειες – φιλόπαις Ο βασιλιάς!) η εχθρότητα τών Κυνικών. Για τούς Στωικούς: η ενσάρκωση του φιλοσόφου-βασιλιά και του κοσμοπολιτισμου! απόρροιες ενος ιδεολογικου πολέμου!