Γεννήθηκε στον Πειραιά, όπου τέλειωσε και το λύκειο. Από το 1969 αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη συγγραφή: θέατρο, τηλεόραση, σενάριο, δημοσιογραφία, δοκίμιο και πεζογραφία.
Έργα του παίχτηκαν από θιάσους τού Ελεύθερου Θεάτρου, από το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης,
το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, από Δημοτικά Θέατρα, καθώς και στο εξωτερικό (Γαλλία, Γερμανία, Κύπρο).
Στο πλατύ κοινό έγινε γνωστός από τηλεοπτικές παρουσιάσεις έργων του: «Μικρές Αγγελίες», «Σιγά, η πατρίδα κοιμάται», «Το ρολόι» και από τη σατιρική σειρά «Εκείνος και… Εκείνος», καθώς και από 130 θεατρικά μονόπρακτα.
Το «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά» (Κέδρος, η οριστική έκδοση από τα Ελληνικά Γράμματα), που κυκλοφορήθηκε για
πρώτη φορά το 1989, μεταφράστηκε στα Aγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Tουρκικά και Eβραϊκά. Το μυθιστόρημα «Κλειστόν λόγω μελαγχολίας» έχει ήδη μεταφραστεί στα Tουρκικά. Τελευταίο του βιβλίο «Ο πόθος καίει τα σωθικά» (Κέδρος 2004).
Από τα θεατρικά του έργα ξεχωρίζουν: «Ω, τι κόσμος, μπαμπά!», «Ενυδρείο», «Οι φίλοι», «H κυρία δεν πενθεί»,
«Το αυτί τού Αλέξανδρου», «Μαχαίρι στο κόκαλο», «Άνθρωποι και άλογα», «Εκείνοςκαι…Εκείνος», «Εφημερεύομεν»,
«Εθνική Κωμωδία», «Επικίνδυνο φορτίο».
Στην πεζογραφία, επίσης, ξεχωρίζουν: «Το παιχνίδι των τεσσάρων» (Κώστας Μουρσελάς, Γιώργος Σκούρτης, Αντώνης Σουρούνης, Πέτρος Τατσόπουλος), «Ασκήσεις επί χάρτου», αισθητικά δοκίμια (Καστανιώτης), «Παλλιώνουν οι
άνθρωποι», νουβέλα (εκδόσεις Τόπος).