Ιστορικός της Εκπαίδευσης, επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Αθηνών και Πατρών.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1932. Είναι πτυχιούχος τής Φιλοσοφικής Σχολής τού Πανεπιστημίου Αθηνών, εταίρος (associate) του Institute of Education τού Πανεπιστημίου τού Λονδίνου και διδάκτωρ τού ίδιου Πανεπιστημίου (King’s College). Από το 1958 δίδαξε σε δευτεροβάθμια σχολεία στην Ελλάδα και στην Αγγλία (1967-1974) – από το 1976 ως διευθυντικό στέλεχος τής Σχολής Μωραίτη. Δίδαξε επίσης σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά πανεπιστημιακά τμήματα. Από το 1964 ώς σήμερα έχει κληθεί κατά καιρούς σε διάφορες επιτροπές και ομάδες εργασίας τού Υπουργείου Παιδείας κατά τον σχεδιασμό μεγάλων αλλαγών.
Υπήρξε πρώτος πρόεδρος (1996) τού νεοϊδρυόμενου, εποπτευόμενου από το ΥΠΕΠΘ Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας και τοποθετήθηκε ξανά στη θέση αυτή κατά την περίοδο 2000-2004.
Ιδρυτικό μέλος (1972) και πρόεδρος (από το 2005) τής «Εταιρείας Σπουδών» τής Σχολής Μωραίτη. Υπήρξε πρόεδρος τής Ελληνικής Επιτροπής για τα King’s College (1985-2000). Από τα βιβλία του, το δίτομο «Η Μεταρρύθμιση που δεν έγινε (η ιστορία τής νεοελληνικής εκπαίδευσης [1821-1967] μέσα από τα κείμενα)» θεωρήθηκε ότι οδήγησε στον εκσυγχρονισμό τής μελέτης τής Ιστορίας τής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα.