Α΄. Εισαγωγικά

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου

Συγκριτική Φιλολογία: Ένας γόνιμος κλάδος τής επιστήμης τής Λογοτεχνίας
Η Συγκριτική Φιλολογία ως αυτόνομος κλάδος τής επιστήμης τής λογοτεχνίας. Επιστημολογικές και μεθοδολογικές προϋποθέσεις. Το φάσμα των δυνατών συγκρίσεων. To δίπολο ταυτότητα / ετερότητα. Η Συγκριτική Φιλολογία ως δεξαμενή για την ανάπτυξη νέων κλάδων στον χώρο των επιστημών τού ανθρώπου (Θεωρία τής Λογοτεχνίας, Πολιτισμικές σπουδές, Σπουδές για το φύλο).

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου

Η Νεοελληνική Λογοτεχνία από τή σκοπιά τής Συγκριτικής Φιλολογίας
Η ταυτότητα τής Νεοελληνικής Λογοτεχνίας: επιβιώσεις αρχαιοελληνικές, ρίζες
βυζαντινές, συμπάθειες ανατολικές, επιδράσεις δυτικοευρωπαϊκές.

Β΄. Νεοέλληνες λογοτέχνες και ξένοι ομότεχνοι

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου

Ανδρέας Κάλβος ο Ζακύνθιος και Ανδρέας ο Θραξ
Σύγκριση των Ωδών τού Ανδρέα Κάλβου (1792-1869) με το έργο του Γάλλου ποιητή André Chénier (1762-1794), με την οποία οι συγκριτικές καλβικές σπουδές, προσανατολισμένες ως τώρα σχεδόν αποκλειστικά προς την ιταλική νεοκλασική ποίηση, επεκτείνονται και προς τον χώρο τής γαλλικής ποίησης τής εποχής.

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου

Παπαδιαμάντης, Μωπασσάν και Τσέχωφ
Σύγκριση τής διηγηματογραφίας τού Παπαδιαμάντη με το έργο των δύο κορυφαίων ξένων διηγηματογράφων. Συγκλίσεις και αποκλίσεις.

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου

Ο Παρνασσισμός τού Κ. Π. Καβάφη
Η σύγκριση τής ποίησης τού Καβάφη με τον Παρνασσισμό – όπως ονομάστηκε η γαλλική σχολή η οποία πραγμάτωσε στην ποίηση τις αρχές τού ρεαλισμού – δείχνει αφενός ότι ο ρεαλισμός του Καβάφη συνδέεται άμεσα με την ποιητική αυτή σχολή και αφετέρου ότι ο Παρνασσισμός του δεν περιορίζεται στην πρώτη περίοδο τής δημιουργίας του αλλά ως θεωρία για την ποίηση, ως φιλοσοφικό υπόβαθρο, ως θεματική, ανιχνεύεται σε όλη την διάρκειά της.