Θυμός, ελπίδα, αγανάκτηση, φθόνος, συμπόνοια, οίκτος, οργή, τρόμος. Είμαστε τα συναισθήματά μας. Τα συναισθήματα νοηματοδοτούν και διαμορφώνουν τη σχέση με τον εαυτό μας και τους άλλους. Πόσο ταραγμένη είναι σήμερα αυτή η σχέση; O φόβος μοιάζει να κυριαρχεί. Ποιες είναι οι παρενέργειες στο ατομικό και το συλλογικό επίπεδο μιας τέτοιας κυριαρχίας;
Στο όνομα τού φόβου ο άνθρωπος συρρικνώνεται και αμπαρώνεται σε ένα κελί. Οι αποχρώσεις χάνονται και ο κόσμος χωρίζεται σε απόλυτα καλά και απόλυτα κακά αντικείμενα. Στο όνομα τού φόβου το «εμείς» αναγορεύεται σε υπέρτατη αξία και «οι άλλοι» σε θανάσιμη απειλή.
Ο φόβος είναι μια φυλακή υψίστης ασφαλείας. Πώς όμως να μη φοβάσαι σε μια έμφοβη εποχή; Ο φόβος ως απειλή αλλά και ως δικαίωμα. Πώς να προστατευτείς από μια κουλτούρα μίσους και μισαλλοδοξίας που αδειάζει τον άνθρωπο από το ανθρώπινο μέσα του στοιχείο; Πώς να ισορροπήσεις ανάμεσα στην καταστροφική απόγνωση και την ουτοπική ελπίδα;
Πώς να υπερασπιστούμε το αίτημα τής ζωής και τής δημιουργίας όταν γύρω μας παραμονεύει η απώλεια, η βία, η τρέλα, η κατάθλιψη; Πώς να ξανακερδηθεί η χαμένη τιμή τής ελπίδας;
Πέντε συναντήσεις συν-ομιλίας και προβληματισμού για τη ζωή μας σήμερα.