Γεωργία Φαρίνου-Μαλαματάρη

Καθηγήτρια τού Τμήματος Φιλολογίας τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Πρόεδρος τής Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Πτυχιούχος τού Πανεπιστημίου Αθηνών (Κλασική Φιλολογία 1974, Βυζαντινή και Νεοελληνική Φιλολογία 1976) και διδάκτωρ τού Πανεπιστημίου τού Λονδίνου (King’s College 1983). Δίδαξε στο Αρσάκειο (1974-1980, 1983-1986) και στη συνέχεια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου σήμερα είναι καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας. Τα ενδιαφέροντά της κινούνται γύρω από την πεζογραφία και την κριτική τού 19ου και τού 20ού αιώνα σε θεωρητικά (κυρίως αφηγηματολογία, θεωρίες τής αναγνωστικής πρόσληψης, Μπαχτίν) και συγκριτολογικά πλαίσια (σχέση τής νεοελληνικής λογοτεχνίας με άλλες λογοτεχνίες και τέχνες, όπως η ζωγραφική). Έχει δημοσιεύσει περί τις 60 εργασίες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων, χαριστήριους τόμους και τέσσερα βιβλία «Αφηγηματικές τεχνικές στον Παπαδιαμάντη 1887-1910» (Κέδρος 1987), «Γιάννης Μπεράτης. Σχεδίασμα βιο-εργογραφίας. Το Πλατύ Ποτάμι» (Ίδρυμα Γουλανδρή Χόρν 1994), «Γρηγόριος Ξενόπουλος. Επιλογή κριτικών κειμένων» (Αδελφοί Βλάσση 2002), «Εισαγωγή στην πεζογραφία τού Παπαδιαμάντη» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2005) και έχει επιμεληθεί τον τόμο των Πρακτικών τής ΙΑ’ Επιστημονικής Συνάντησης ΜΝΕΣ, Α.Π.Θ. «Ο Ψυχάρης και η εποχή του» (Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών 2005).